Zaman Beklemez

Uzun zamandır sürüyor bu sessizlik. Kimi mutlu olmayı bekliyor, kimi işlerinin yoluna gireceği o günü, Kimi çiçeklerinin açmasını bekliyor, kimi doğmayı… Kimi vapuru bekliyor, kimi uçağın kalkışını, belki kalkamayışını… Kimi gecenin geçmesini, kimi günün bitmesini bekliyor. Kimi beklediğini kendine itiraf edemeyip minnetle bekliyorken, kimi de yapılacak bir sürü şey varken umutsuzca bekliyor. Beklenen, çoğu zaman beklendiğinden habersiz. Beklendiğini bilmek bile bazen onun için önemsiz olabiliyor.
“Beklemek güzeldir ama doğru durakta.” der Can Yücel. Çünkü yanlış durakta beklemek, gittikçe daha sabırsız bir hal getirir. Uzun sürerse yorar. Bir acı gülüşte hissettirir kendini. Acının sancısıyla daha çok beklenir kavuşmaya olan özlem.
Bazen beklemek umudun adı oluverir. Sonucu bile bile ve beynini yitire yitire. Merak, endişe, umut. ..Hepsini bir arada yaşarsın beklerken. Büyük harflerle yazılmış UMUT vardır içinde. Endişe denen ateşi bir nebze rahatlatacak bir damla su gibi. Sabır vardır, uzaklara daldığın bakışının bir parçasıdır. Beklerken yazılır o müthiş senaryolar. Aslında dinginlik getirir beraberinde. Daha güzel düşünüp daha sağlam bastırır yere.
Cemal Süreyya’nın dediği gibi ‘’Beklemek, gövde gösterisidir zamanın. Hakkında, ne de çabuk geçiyor yahu, deriz. Dur dediğimizde durmayacak kadar inatçıdır. Sen şuan bunları okumaya devam ederken dünya yörüngesinde dönmeye, bir yıldız gökte kaymaya devam ediyor. Bir kum saatini dengede tutarak kumun akışını engelleyebilirsiniz ama zamanın akışını asla. Bazıları onun akıp gidişini izlerken, bazıları onu bir yerden yakalar ve elinden kaçmasına izin vermez. Zamana karşı direnmeyi çok az kişi başarır. Çoğumuz beklemeyi ve zamanın elimizden gidişini izlemeyi tercih ederiz. Saatler, takvimler, bizi bir şeye inandırmak için uydurulmuştur. Zamanın varlığına… Eğer ölümsüz olsaydık hiç saat takar mıydık?
Bekleyen için yavaş, mutlu olan için çabuk, sonsuzluk için geniş, anda kalmak için dardır zaman. Yanlış duraktaysan eğer yitirdiğin zamanı ararsın, umutlu bekleyişlerdeysen büyük işlerinle ölümsüz kılarsın kendini. Böyle beklemeliyiz. Her şeyi akışına bırakarak, sakin kalıp, ne değişirse değişsin, yanınızda sevgili hayvan dostunuz, kendiniz gibi gördüğünüz sevdikleriniz, dolabınızda kahveniz… İşte o zaman, her şey tükenirken sizi dürtüp’’ ben her şeyi ayarladım.’’ diyebilecek kadar güvenilirdir zaman.
Bazıları hayallerinin üstüne çıkabilirken, bazıları deli olabiliyorsa beklemekten, beklemenin de bir sınırı yoktur. Bize mutluluk getireceğine inandığımız duraklarda beklemeliyiz o zaman. Yoksa bir kısır umutsuzluk rüzgârına kapılmış sayılırız. Bu rüzgâr sürer, belki yarına belki ölene kadar.
Kan damarlarda dolaşımına devam ederken, tepende gökyüzünün olduğunu hatırla. Tezat doludur gündüzle gece. Her müziğe uygun bir insan sesi elbet vardır ve güneş doğmaktır ne de olsa.
Güzel olanı beklerken doğru duraklarda,
Vaktin çocuğu olarak kalın hafızalarda,
Sonsuz şimdi de kalın,
Hoşçakalın.
Esra Üner