The Secret: Sır

Uzun zamandır film izlemiyordum zaten film izlemeyi pek seven biri de değilim ama malum bu sokağa çıkma yasakları gelmişken oturup bir şeyler izlemenin iyi fikir olacağını düşündüm. Romantik film seçip çayımı yudumlarken izleyecektim ama öyle olmadı. Bu filme bir baktım sonra gittim iki üç film baktım tekrar geri döndüm. O halde bunu izlemeliyim dedim. Aslında bu filmi seçerken bile doğru zaman, doğru yer kavramı varmış ama bunu film bitince anlayabildim. Film çok güzeldi ama ben filmdeki kişi analizleri yerine bu sefer genel bir yorum yapmak istiyorum. Çünkü film öyle güzel yerlere değindi ki bunlardan bahsetmemek mümkün değil. Öncelikle hepimizin zor süreçleri olmuştur. Kiminin hafiftir kiminin ağırdır. Ama bir şekilde insanlar kendi hayatlarının kendince büyük dertleriyle uğraşıyor. Ve bu uğraş sırasında neyi ne kadar istediğini bilmiyor. Ya da istemek yerine istememek gibi olumsuz bir duruma inanıyor. Peki hayat gerçekten zorluklarla güzel olabilir mi yoksa bu saatten sonra düzeleceği yok mu diyorsunuz? Sizi bilmem ama ben yaşadığım acı tatlı tecrübelerden de edindiğim derslerle hayatıma devam ederken yakınmanın çok ruh emici bir faaliyet olduğunu gördüm. Bir şeyler için sürekli birilerini suçlamak veya birilerini bırakıp kendinizi suçlamak tamamen hayatınızdan zamanınızı çalmak ile eşdeğer. Bu demek olmuyor ki sürekli mutlu uyanın sürekli gülün eğlenin. İnsanın doğasında bir kere böyle bir şey yok, ben size nasıl bunu diyebilirim? Ama hüzünlendiğimiz kadar mutlu olabiliriz de bence. İnsanlar sürekli olumsuzu düşünerek yaşamaya alıştığından başına olumsuz şeylerin gelmesi ve sonucunda “şansızım” demesi artık toplumda yadırganmıyor. Bunun aksine mutlu olan, başına gelenin onun için bir ders olduğunu düşünen veya bunun şans işi değil, evrenle kurulan bağ olduğunu düşünenler toplumdan dışlanabiliyor. Çünkü huzuru bulan insanlar genelde enerjiktir, yapıcıdır, inançlıdır. Hayatınız kötüyken biri gelip size geçer derse sinir olursunuz. Biri size gelip gülerse gıcık olursunuz. İşte evrene gönderilen mesaj da burada devreye giriyor. Siz evrene hangi mesajı gönderiyorsunuz? Emin olun gönderdiğiniz mesaj geri bildirim yollarıyla size geliyor. Yani siz evrene gülümserseniz evren de size gülümsüyor. Bu o kadar kolay mı Eda dediğinizi duyar gibiyim. Hayır değil ama zaten bu hayatta hiçbir şey kolay değil ki bu da kolay olsun. Bakış açınız sizin evrenle kurduğunuz bağı ya güçlendirir ya da zayıflatır. Bu yüzden hayatınıza sürekli olumsuzluğu çekmek yerine düşüncenizi değiştirmenin yollarını arayarak hayatınıza dokunabilirsiniz. İnsanlar gerçekten yapabildiklerini yapmaya başlasa ve bunun altında bir art niyet olmasa, belki de herkes herkese yardım edecek. Dünya daha yaşanılası yer olacak, insanlar daha inanılası ve güvenilesi canlılar olacak. Ama bu mum yakmak gibi olabilir. Siz kendinizden başlayarak başkalarının da kendi yollarından gitmesine olanak sağlayabilirsiniz. Unutmayın, evinizin çatısı başınıza yıkılabilir. Bir fırtına sizin hayatınızı değiştirebilir. Ya da kızınızın doğum günü partisinde yaşadığınız şeyler sizi tekrar birine aşık edebilir. Kararlar ve insanlar. İşte bu kadar basit bir denklem ve bu kadar basit bir kıvılcım. Filmi izlemeyenleriniz varsa izlemenizi tavsiye ediyorum. Hayatınızın elinden tutup onunla büyümeniz, gelişmeniz ve güzelleşmeniz dileğiyle… Gönlümden gönlünüze çiçek çiçek sevgilerimle… Yazılarıma, yazılarımla ilgili güncel bilgilere @hayallerince instagram hesabımdan ulaşabilirsiniz.
Teşekkürler.