Dünden Bugüne, Bugünden Yarınlara: Kahve

Zamanı durduramayız belki ya da ölümsüzlük iksirinin formülünü bilemeyiz lakin kahvenin, içimizi sıcacık yaptığını, derde kedere iyi gittiğini, paylaşımları arttırdığını, bazen kahkahalar eşliğinde içilerek sohbetlere yandaş olduğunu, kötü biten günün ardından ayaklarımızı uzatıp kitap okuyarak keyfini sürdürebileceğimizi ve bunun gibi birçok faatliyetin kahve eşliğinde yapılabileceğini biliyoruz. Geçmişe dönecek olursak, keçiler olmasaydı bu tadı keşfedebilir miydik? Ya da keşişler acı olduğu için tadını beğenmeyip ateşe atmasaydı, su ile demlenmesini beklemeselerdi ve Allah’ın hediyesi olarak görmeselerdi şuan sıcak veya soğuk, aromalı veya aromasız, sade,sütlü veya kremalı, şekerli ya da şekersiz hatta bazen tuzlu içebilecek miydik?
Dört çekirdekten onlarca kombinasyon yapılabiliyor, Bazen espresso içiyoruz,daha sertini istiyoruz ristretto deniyoruz. Bazen canımız şekerli kahve istiyor,kremalı deniyoruz bazen kahvenin içine çiçek suyu,ak amber ya da kakule koyarak aromalı kahveleri deniyoruz kısaca kahveyi seviyoruz, alışılmışın dışında bir şeyler denemek istediğimizde, farklı tatlar keşfetmek istediğimizde listemizin başında kahve ve kahvenin çeşitleri geliyor.Peki sizce kahve ne demek? Fransız Devlet Başkanı Tolleyrand’a göre, ‘Şeytan kadar kara,cehennem kadar sıcak,melek kadar saf,aşk kadar da tatlı’ imiş. Osmanlı’ya göre itibarlı dostlara, yolu İstanbul’dan geçen tüccarlara, seyyarlara ikram edilmesiymiş. Günümüzde ise,insanların yaşadıklarını paylaşmalarını sağlamak için buluşma sebebi oluyor.
Kahveler kadar içildikleri mekanlarda önemli çünkü huzurlu hissetmediğiniz,keyif almadığınız bir yerde içtiğiniz kahveninde tadını çıkaramazsınız. Osmanlı döneminde kahvehaneler,insanların iş konuştukları,fikir alışverişinde bulundukları,sohbet ettikleri yerler olmaya başlamış. 17.Yüzyılda ve sonrasında da Balzac, Moliere, Victor Hugo, Alexandre Dumas gibi ünlüler kahve tutkunu olarak bilinmeye başlamışlar bunun yanında klasik müzikte de unutulmazlar arasına girmiştir,kahve kantatı. Bugüne baktığımızda insanların buluşup bir kahveye saatlerce sohbet ederek gerek işinden gücünden gerek özel hayatından bahsederek sonu fotoğraflarla biten bir kafeler zincirini oluşturdu.O zamanlar türk kahvesi sadece güğüm ve cezvelerde yapılır,süslü fincanlarda yanında lokum ve şekerlemeler koyularak gelen misafirlere ikram edilirdi,cariyelere pişirilmesi öğretilirdi, şimdilerde ise evimizde modern kahve makineleri ile farklı kahve çeşitleri yapabilir ya da bir kafeye gidip canımızın istediği gibi kahve sipariş edebiliriz. Aslında Osmanlı’da kahve ikramının yapılması,günümüzde evimize gelen insanlara ‘kahvenizi nasıl alırsınız?’ Sorumuzun başlangıcı olmuştu. Yanına koyduğumuz çikolatalar,şekerlemeler,türlü türlü lokumlar ve kahve yanı su bardakları ile ihtişamlı bir görüntüyü elde ederek,önce gözümüzü sonra buluşmalarla kalbimizi ondan sonra ise lezzetli tadıyla sohbetlerimizi doyurduk. Kahve, evrenselliği,içtenliği bazen de yalnızlığı temsil ediyor bence.İnsanlar buradan İtalya’ya gittiğinde ya da Amerika’ya gittiğinde farklı tatları farklı mekanlarda hala deneyebiliyor. Mühim olan şey, kahveyi içerken duygu ve düşüncelerimizi aktarmayı nasıl sağladığımız, paylaşımlarımız. Boşuna dememişler ‘ Gönül ne kahve ister ne kahvehane;gönül sohbet ister,kahve bahane’ diye 🙂
Umarım bi’kahveye sohbetlerinizin arttığı günler olur 🙂
Gönlümden gönlünüze çiçek çiçek sevgilerimle🌸
–Eda Çivici