GONCA

Geçse de ömrümden nice mevsimler
Olmadı ‘sen’li bir eylül; olmadı.
Ne isimler vardı ne de resimler
Canevimde sana denk gül olmadı,
Anla !.. Gönül sensiz; Gönül olmadı..

Gördüğüm rüyadır seni andıran
“O sensin” dediğim an uyandıran
Nedir derdim; nedir beni kandıran ?
Canımı yakmayan kor, kül kalmadı,
Anla !.. Gönül sensiz; Gönül olmadı..

Gönül; sevda yüklenirdi goncadan
Olmazı olduran vardı Yüceden
Nihayet nazarın düştü inciden
Cemâlinden öte ödül olmadı
Anla !.. Gönül sensiz; Gönül olmadı..

Gerçeğin can yakışıyla iflâhım
Otuz yıla sığmadı bir günahım.
Nar-ı hicranımla süslü eyvahım
Cennete girecek bülbül olmadı
Anla !.. Gönül sensiz; Gönül olmadı..

Vusladî..
Mart 2012