Başkan Adaleti

Bir pazar düşünün ki sadece iki sokak, burada seksen kadar dükkân ve bir o kadar esnaf var. Bu esnaflar yaz başı binbir ümitle ve zahmetle işyerlerine masraf yapıyorlar. Amaç iş yapıp güzel para alabilmek. Hayaller hep aynı, bu kadar yorgunluk ve bu kadar çile ekmek parası için. Çocuklarına bir lokma daha fazla ekmek kazanmak için… HAYALLER… HAYALLER… Bu pazarın iki sokak olduğunu söylemiştik… Ana caddeden bakınca sol sokak daha geniş ve hep tekstil dükkânları. İnsanlar bakınca içeride ne satıldığını görüyor.  Diğer sokak yoldan bakınca sadece görünen şu: manavlar, tatlıcı, yufkacı, peynirci ve gözlemeci.  Bu sokaktaki tekstil esnafı nerede? Yok…

İnsanlar yoldan bakınca daha geniş olan ve önü açık sırf tekstil, takı gibi dükkânları gördüğü için doğal olarak o sokaktan içeriye giriyor ve alışverişini yapıyor. Diğer sokağı bilmiyor bile yada burada da tekstil varmış diye köşeyi dönerse görüyor. Tabii buradaki esnaf takdir edersiniz ki iş yapamıyor ve psikolojisi bozuluyor. Çünkü iş yapamadığına mı yansın yoksa emeğine mi, yada zararına mı? Bu sokak öyle ki diğer sokaktan daha da küçük yapılmış. Manavlar kasaları öyle bir çıkarıyor ki küçücük olan yoldan bir kişinin geçmesi mümkün değil. Birde bu pazarcı şemsiyelerini yolun ağzına dayıyorlar, bırakın geçmeyi pazarı görmek mümkün değil. Bu küçücük sokaktaki esnaf çileden çıkıyor ve başkana imza toplayıp dilekçe veriyor, bir yerde yardım edin. İMDAT diyor… Sonuç mu?

BAKIN NE OLUYOR… Başkan pazara geliyor bu sokaktan öyle bir geçiyor ki esnafa bırakın hayırlı işler demeyi yüzlerine bile bakmıyor ve ekibe söyleyip sadece bu mağdur esnafın tezgahlarını geri çektiriyor… Yani esnafın yardım istemesi bir nevi suç oluyor… Değişen hiçbir şey olmadığı için bu küçük sokaktaki esnaflardan bir ikisi dükkanını kapatıyor… Zaten 3 ay olan sezon böylece zararla bitmiş oluyor… Bu günde bir kitapçı arkadaş dükkanını kapattı… Bu durum tabii ki esnafı üzüyor… Hayaller ümitler tükeniyor… Şimdi sırayla bu esnaf yavaş yavaş dükkânlarını kapatacak başka çare yok… Bu esnaf kimisi çoluğunu çocuğunu bırakıp gelmiş orada yatıyor, kimisi evine gecenin üçünde gidiyor, kimisi hasta çocuğunu ya da eşini evinde bırakıp gelmiş insanlar…

LÜTFEN DUYARLI OLALIM SADECE çıkar UĞRUNA BAZI ŞEYLERİ YAPMAYALIM… Unutmayalım ki bu esnaf olmazsa hizmet olmaz… KÜÇÜMSEMEYİN… En ağır işi onlar yapıyor… En kaliteli hizmeti onlar veriyor… En önemlisi de: ALINTERİ… Başkanın adaleti bu mudur? HAYIR… Çözüm üretmektir ayrımcılık değil…

ASİYE ALATLI